Acerca de
Owczarek Węgierski Mudi
Owczarek Węgierski Mudi to przede wszystkim rasa psów pracujących - to pierwotne owczarki. Wiem, że moje poglądy mogą zostać odebrane jako nieco kontrowersyjne jednak… nie będę polecać tej rasy. Nikomu. Do dzisiaj jest to rasa użytkowa. Dlatego w ojczyźnie rasy, na Węgrzech, aby pies uzyskał uprawnienia hodowlane powinien być zaprezentowany na konkursach pasterskich. Mudi żyją najczęściej w grupach przy gospodarstwie. Ich zadaniem jest stróżowanie oraz pomoc przy pasieniu dużych stad owiec, czasami również krów. Te psy mają bardzo silne instynkty oraz popęd łupu. Wyobraźmy sobie jak uparty jest pies, który nawet kopnięty przez krowę biegnie dalej. Często nawet nie zauważy jeśli jest ranny. Ma wysoki próg bólu i ogromną pewność siebie. Jeżeli dojdzie już do konfrontacji mudika z innym psem - mudi się nie poddaje. To bardzo niebezpieczna cecha. Przydatna w gospodarstwie gdy mudi są w grupie i bronią terenu przed wszystkim. Jeśli nie mogą czegoś dogonić - szczekają. Duża część tej rasy baaaardzo lubi szczekać. Trzeba to wziąć pod uwagę gdy pies ma żyć w mieście. Priorytetem właściciela powinno być aranżowanie sytuacji, w których mudi uczy się spokoju, zaufania i odpoczywania w różnych miejscach.
Mudi bardzo łatwo wchodzą w tryb pracy i uwielbiają pracować bardzo długo. Tylko, że... tryb pracy dla Mudi to: stróżowanie i gonienie/polowanie - zimą potrafią nawet złapać ryby z rzeki. Myślą wyjątkowo analitycznie, potrafią planować i reagują bardzo szybko. Nie przejmują się niepowodzeniami i uwielbiają powtarzalność. Najczęściej są to bardzo wytrzymałe psy o twardym charakterze. Ich możliwości fizyczne są ogromne. Mój Stef ma wysokość w kłębie 46cm i 16kg - i sam wskoczył na pionową ścianę o wysokości 1,80m. W czasie nastoletniego buntu potrafił otwierać szafki, szuflady, metalowe puszki (przegryza metal), a także szklane słoiki i pojemniki. Był tak uparty, że odkrył sposób - potrafił specjalnie zanosić szklany pojemnik z mięsem na najwyższy punkt w mieszkaniu by zrzucić go i potłuc. Udało się - mięsko zdobyte. Obowiązkiem właściciela jest wyznaczenie granic, zapewnienie alternatywy i dbanie o realizację naturalnych potrzeb tych specyficznych psów w bezpieczny dla otoczenia sposób. Moje psy mają absolutny zakaz polowania na żywe zwierzęta - nauczenie tego NIE JEST łatwe. To efekt miliona godzin systematycznej pracy nad rezygnacją oraz przywołaniem. Jeżeli nie mam 1000% pewności - nie puszczę Mudi bez smyczy. Daję im alternatywę - Moje Mudi uwielbiają bawić się w polowanie na zabawki. Sport to tylko zadania zastępcze.
Nie wyobrażam sobie jak bardzo niebezpieczne i problematyczne mogą być te psy w rękach osoby, która tego psa mieć po prostu nie powinna. Nie chcę by Mudi podzieliły los Owczarków Belgijskich Malinois i Border Collie - istnieje już wystarczająco dużo nieszczęśliwych psów o niespełnionych, ogromnych potrzebach przerastających możliwości swoich nieodpowiedzialnych właścicieli.
Jeśli jednak uważasz, że Mudi to pies dla Ciebie i chcesz dowiedzieć się więcej o tej rasie - pisz do mnie śmiało!
Postaram się pomóc :)